مقایسه اثر دو روش القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین بر تشنّج درمانی الکتریکی در بیماران افسردگی اساسی

زمینه و هدف: افسردگی اساسی از شایع ترین بیماریهای روان پزشکی شناخته می شود. . تشنّج درمانی الکتریکی، همچنان مؤثّرترین درمان افسردگی اساسی می باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثر دو روش القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین بر نتایج درمانی تشنّج درمانی الکتریکی در بیماران افسرده اساسی بود. روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده دوسوکور، بر روی60 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی که بیماری آنها قبلاً توسط روانپزشک، تأیید شده و نیاز به تشنّج درمانی الکتریکی داشتند، انجام شد. بیماران، در دو گروه ٣٠ نفری قرار گرفتند و در یک گروه، بیهوشی توسط کتامین و در گروه دیگر توسط تیوپنتال سدیم انجام شد و پاسخ درمانی انرژی مصرفی، مدّت زمان تشنّج و شدّت افسردگی (معیار همیلتون) در دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss (ویرایش 21) و با کمک آزمون های آماری mann-whitney و chi-square تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شدّت افسردگی در هر دو گروه، 6 هفته بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله کاهش آماری معنی داری نشان داد (001/0p<)؛ همچنین انرژی مصرفی، 6 هفته بعد از مداخله (گروه کتامین 4/7±80 و گروه تیوپنتال سدیم 2/12±7/84)، در گروه دریافت کننده تیوپنتال سدیم بالاتر از گروه دریافت کننده کتامین بود، ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. مدت زمان تشنّج نیز 6 هفته بعد از مداخله، در گروه کتامین (1/10±2/33) و گروه تیوپنتال سدیم (1/21±5/32) بررسی شد که در گروه کتامین، بالاتر بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به افزایش طول مدّت تشنّج و کاهش شدّت افسردگی ناشی از مصرف کتامین در محدوده درمانی و و نظر به اثر ضدّ افسردگی آن، این دارو می تواند به عنوان جانشین مناسبی برای شروع بیهوشی در بیماران مبتلا به افسردگی کاندید انجام تشنّج درمانی الکتریکی مورد استفاده قرار گیرد. ..